سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۶
برو به گوهر
دل آگه چه محتاج برید است؟
چه حاجتمند پیغام و نوید است؟
خبر از حال فایز یار دارد
چه لازم دیگرش گفت و شنید است؟
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۱
برو به گوهر
سر زلف تو جانا لام و میم است
چو بسم الله الرحمن الرحیم است
به هفتاد و دو ملت برده حسنت
قدم از هجر تو مانند جیم است
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۳
برو به گوهر
هر آن کس عاشق‌ست از دور پیداست
لبش خشک و دو چشمش مست و شیداست
بود فایز مثال روزه‌داران
اگر تیرش زنی خونش نه پیداست
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۴
برو به گوهر
اگر در عهد، ابروت منکر ماست
ولی تصدیق تو آن چشم شهلاست
لب و دندان و زلف و خال، فایز
مرا زین چار شاهد قطع دعواست
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
نگارا شربت از لبهات بفرست
گلاب از گوشه چشمات بفرست
برای توتیای چشم فایز
کف دستی ز خاک پات بفرست
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۷
برو به گوهر
اگر دوران دهد بر بادم ای دوست
وگر هجران کند بنیادم ای دوست
مکن باور که فایز چشم و زلفش
رود از خاطر و از یادم ای دوست
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۸
برو به گوهر
رخت تا در نظر می‌آرم ای دوست
خودم را زنده می‌پندارم ای دوست
ولی چون تو برفتی یار فایز
بگو این دل به کی بسپارم ای دوست
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۰
برو به گوهر
برفت آن یار و از ما مهر برداشت
خیالش هم مرا آسوده نگذاشت
به فایز آنچه کرده آن جفاجو
نه باور کرد دل، نه عقل پنداشت
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۸
برو به گوهر
صبا دوشم ز جانان این خبر داد
که هی هی نخل امیدت ثمر داد
به پای خویش فایز، یارت آمد
خدایت دولت بی دردسر داد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
ز من گشتی جدا ای سرو آزاد
نبودم یک زمانی بی تو دلشاد
چه کردم ای مه فایز که هرگز
نه یادم کردی و نه رفتی از یاد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۰
برو به گوهر
اگر دورم من از تو ای پریزاد
فراموشم نکن زنهار زنهار
همان عهدی که با تو بست فایز
وفادارم اگر هستی وفادار
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۲
برو به گوهر
نه یادم می‌کنی نه می‌روی یاد
به نیکی باد یادت ای پریزاد
عجب نبود کنی فایز فراموش
فراموشی‌ست رسم آدمیزاد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۳
برو به گوهر
به دل گفتم مکن اینقدر فریاد
که اندر خرمن صبر آتش افتاد
بسوزد هستی فایز، سراپا
گهی کان چشم شهلا آیدم یاد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۴
برو به گوهر
سهی سرو، این قد و بالا ندارد
گل احمر چنین سیما ندارد
نه در جنت، نه باغ خلد، فایز
خدا حوری چنین زیبا ندارد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
بتی کز ناز پا بر دل گذارد
ستم باشد که پا بر گل گذارد
تمنایی که دارد یار فایز
به چشم ما قدم مشکل گذارد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۸
برو به گوهر
دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد
لب لعل و رخت روزم سیه کرد
مکن عشوه دگر بر فایز زار
که ابروی کجت جانم تبه کرد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۵۵
برو به گوهر
دلم از فرقت روی تو خون شد
سرشکم چون رخ تو لاله‌گون شد
به عمری آرزو کردم که گویی
که ای فایز! سرانجام تو چون شد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۵۶
برو به گوهر
بهار آمد زمین فیروزه‌گون شد
به عزم سیر، دلدارم برون شد
به گل‌چیدن درآمد یار فایز
همه گل‌ها ز خجلت سرنگون شد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
بتا ختم رسل پیغمبری شد
به من روشن صفات دلبری شد
دو مثقال دلی که داشت فایز
به تاراج سر زلف پری شد
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۵۸
برو به گوهر
دلم را جز تو کس دلبر نباشد
به جز شور توام در سر نباشد
دل فایز تو عمدا می‌کنی تنگ
که تا جای کس دیگر نباشد