و من كلام له عليه‌السلام في معنى قتل عثمان
(پس از پخش شايعات دخالت امام در قتل عثمان در سال 35 هجرى اين خطبۀ افشاگرانه را ايراد كرد).

و هو حكم له على عثمان و عليه و على الناس بما فعلوا و براءة له من دمه

لَوْ أَمَرْتُ بِهِ لَكُنْتُ قَاتِلاً
اگر به كشتن او (عثمان) فرمان داده بودم، قاتل بودم،

أَوْ نَهَيْتُ عَنْهُ لَكُنْتُ نَاصِراً
و اگر از آن باز مى‌داشتم از ياوران او به شمار مى‌آمدم،

غَيْرَ أَنَّ مَنْ نَصَرَهُ لاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَقُولَ خَذَلَهُ مَنْ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ
با اين همه، كسى كه او را يارى كرد، نمى‌تواند بگويد كه از كسانى كه دست از يارى‌اش برداشتند بهترم،

وَ مَنْ خَذَلَهُ لاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَقُولَ نَصَرَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي
و كسانى كه دست از يارى‌اش برداشتند نمى‌توانند بگويند، ياورانش از ما بهترند.

وَ أَنَا جَامِعٌ لَكُمْ أَمْرَهُ
من جريان عثمان را برايتان خلاصه مى‌كنم :

اِسْتَأْثَرَ فَأَسَاءَ اَلْأَثَرَةَ
عثمان استبداد و خودكامگى پيشه كرد،

وَ جَزِعْتُمْ فَأَسَأْتُمُ اَلْجَزَعَ
و شما بى‌تابى كرديد و از حد گذرانديد،

وَ لِلَّهِ حُكْمٌ وَاقِعٌ فِي اَلْمُسْتَأْثِرِ وَ اَلْجَازِعِ
و خدا در خود كامگى و ستمكارى، و در بى تابى و تندروى، حكمى دارد كه تحقّق خواهد يافت.