۳۶۵ بار خوانده شده

وصف توحید

و من خطبة له عليه‌السلام و تشتمل على قدم الخالق و عظم مخلوقاته و يختمها بالوعظ
خدا شناسى

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْمَعْرُوفِ مِنْ غَيْرِ رُؤْيَةٍ
سپاس خداوندى را، كه بى آن كه ديده شود شناخته شده

وَ اَلْخَالِقِ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ
و بى آنكه انديشه‌اى به كار گيرد آفريننده است

اَلَّذِي لَمْ يَزَلْ قَائِماً دَائِماً
خدايى كه هميشه بوده و تا ابد خواهد بود

إِذْ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ
آنجا كه نه از آسمان داراى برج‌هاى زيبا خبرى بود

وَ لاَ حُجُبٌ ذَاتُ إِرْتَاجٍ
و نه از پرده‌هاى فرو افتاده اثرى به چشم مى‌خورد

وَ لاَ لَيْلٌ دَاجٍ
نه شبى تاريك

وَ لاَ بَحْرٌ سَاجٍ
و نه دريايى آرام

وَ لاَ جَبَلٌ ذُو فِجَاجٍ
نه كوهى با راه‌هاى گشوده

وَ لاَ فَجٌّ ذُو اِعْوِجَاجٍ
نه درّه‌اى پر پيچ و خم

وَ لاَ أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ
نه زمين گسترده

وَ لاَ خَلْقٌ ذُو اِعْتِمَادٍ
و نه آفريده‌هاى پراكنده وجود داشت

ذَلِكَ مُبْتَدِعُ اَلْخَلْقِ وَ وَارِثُهُ
خدا پديد آورندۀ پديده‌ها و وارث همگان است

وَ إِلَهُ اَلْخَلْقِ وَ رَازِقُهُ
خداى آنان و روزى دهنده ايشان است

وَ اَلشَّمْسُ وَ اَلْقَمَرُ دَائِبَانِ فِي مَرْضَاتِهِ
آفتاب و ماه به رضايت او مى‌گردند

يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ
كه هر تازه‌اى را كهنه

وَ يُقَرِّبَانِ كُلَّ بَعِيدٍ
و هر دورى را نزديك مى‌گردانند

قَسَمَ أَرْزَاقَهُمْ
خدا، روزى مخلوقات را تقسيم كرد

وَ أَحْصَى آثَارَهُمْ وَ أَعْمَالَهُمْ
و كردار و رفتارشان را بر شمرد

وَ عَدَدَ أَنْفُسِهِمْ
از نفس‌ها كه مى‌زنند

وَ خَائِنَةَ أَعْيُنِهِمْ
و نگاه‌هاى دزديده كه دارند

وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ مِنَ اَلضَّمِيرِ
و رازهايى كه در سينه‌ها پنهان كردند

وَ مُسْتَقَرَّهُمْ وَ مُسْتَوْدَعَهُمْ مِنَ اَلْأَرْحَامِ
و جايگاه پديده‌ها را در شكم مادران

وَ اَلظُّهُورِ إِلَى أَنْ تَتَنَاهَى بِهِمُ اَلْغَايَاتُ
و پشت پدران تا روز تولد و سر آمد زندگى و مرگ، همه را مى‌داند

هُوَ اَلَّذِي اِشْتَدَّتْ نِقْمَتُهُ عَلَى أَعْدَائِهِ فِي سَعَةِ رَحْمَتِهِ
اوست خدايى كه با همۀ وسعتى كه رحمتش دارد، كيفرش بر دشمنان سخت است

وَ اِتَّسَعَتْ رَحْمَتُهُ لِأَوْلِيَائِهِ فِي شِدَّةِ نِقْمَتِهِ
و با سختگيرى كه دارد، رحمتش همۀ دوستان را فرا گرفته است

قَاهِرُ مَنْ عَازَّهُ
هر كس كه با او به مبارزه بر خيزد بر او غلبه مى‌كند

وَ مُدَمِّرُ مَنْ شَاقَّهُ
و هر كس دشمنى ورزد هلاكش مى‌سازد

وَ مُذِلُّ مَنْ نَاوَاهُ
هر كس با او كينه و دشمنى ورزد تيره روزش كند

وَ غَالِبُ مَنْ عَادَاهُ
و بر دشمنانش پيروز است

مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْهِ كَفَاهُ
هر كس به او توكّل نمايد او را كفايت كند

وَ مَنْ سَأَلَهُ أَعْطَاهُ
و هر كس از او بخواهد، مى‌پردازد

وَ مَنْ أَقْرَضَهُ قَضَاهُ
و هر كس براى خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد

وَ مَنْ شَكَرَهُ جَزَاهُ
و هر كه او را سپاس گويد، پاداش نيكو دهد

عِبَادَ اَللَّهِ
بندگان خدا

زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا
خود را بسنجيد قبل از آن كه مورد سنجش قرار گيريد

وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا
پيش از آن كه حسابتان را برسند حساب خود را برسيد

وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِيقِ اَلْخِنَاقِ
و پيش از آن كه راه گلو گرفته شود نفس راحت بكشيد

وَ اِنْقَادُوا قَبْلَ عُنْفِ اَلسِّيَاقِ
و پيش از آن كه با زور شما را به اطاعت وادارند، فرمانبردار باشيد

وَ اِعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ يُعَنْ عَلَى نَفْسِهِ حَتَّى يَكُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ
بدانيد همانا آن كس كه خود را يارى نكند و پند دهنده و هشدار دهنده خويش نباشد

لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا لاَ زَاجِرٌ وَ لاَ وَاعِظٌ
ديگرى هشدار دهنده و پند دهندۀ او نخواهد بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:توصیف بعثت
گوهر بعدی:خطبه اشباح
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.