و من خطبة له عليه‌السلام يومي فيها إلى الملاحم و يصف فئة من أهل الضلال
(در اين خطبه به حوادث سخت آينده اشاره دارد)

وَ أَخَذُوا يَمِيناً وَ شِمَالاً ظَعْناً فِي مَسَالِكِ اَلْغَيِّ
به راههاى چپ و راست رفتند، و راه ضلالت و گمراهى پيمودند

وَ تَرْكاً لِمَذَاهِبِ اَلرُّشْدِ
و راه روشن هدايت را گذاشتند

فَلاَ تَسْتَعْجِلُوا مَا هُوَ كَائِنٌ مُرْصَدٌ
پس در بارۀ آنچه كه بايد باشد شتاب نكنيد

وَ لاَ تَسْتَبْطِئُوا مَا يَجِيءُ بِهِ اَلْغَدُ
و آنچه را كه در آينده بايد بيايد دير مشماريد

فَكَمْ مِنْ مُسْتَعْجِلٍ بِمَا إِنْ أَدْرَكَهُ وَدَّ أَنَّهُ لَمْ يُدْرِكْهُ
چه بسا كسى براى رسيدن به چيزى شتاب مى‌كند امّا وقتى به آن رسيد دوست دارد كه اى كاش آن را نمى‌ديد

وَ مَا أَقْرَبَ اَلْيَوْمَ مِنْ تَبَاشِيرِ غَدٍ
و چه نزديك است امروز ما به فردايى كه سپيدۀ آن آشكار شد

يَا قَوْمِ هَذَا إِبَّانُ وُرُودِ كُلِّ مَوْعُودٍ
اى مردم! اينك ما در آستانۀ تحقّق وعده‌هاى داده شده

وَ دُنُوٍّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لاَ تَعْرِفُونَ
و نزديكى طلوع آن چيزهايى كه بر شما پوشيده و ابهام آميز است، قرار داريم

أَلاَ وَ إِنَّ مَنْ أَدْرَكَهَا مِنَّا يَسْرِي فِيهَا بِسِرَاجٍ مُنِيرٍ
بدانيد آن كس از ما (حضرت مهدى «عج») كه فتنه‌هاى آينده را دريابد، با چراغى روشنگر در آن گام مى‌نهد

وَ يَحْذُو فِيهَا عَلَى مِثَالِ اَلصَّالِحِينَ
و بر همان سيره و روش پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و امامان عليهم السّلام رفتار مى‌كند

لِيَحُلَّ فِيهَا رِبْقاً
تا گره‌ها را بگشايد

وَ يُعْتِقَ فِيهَا رِقّاً وَ يَصْدَعَ شَعْباً وَ يَشْعَبَ صَدْعاً
بردگان و ملّت‌هاى اسير را آزاد سازد، جمعيّت‌هاى گمراه و ستمگر را پراكنده و حق جويان پراكنده را جمع آورى مى‌كند

فِي سُتْرَةٍ عَنِ اَلنَّاسِ
حضرت مهدى (عج) سال‌هاى طولانى در پنهانى از مردم به سر مى‌برد

لاَ يُبْصِرُ اَلْقَائِفُ أَثَرَهُ وَ لَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ
آن چنان كه اثر شناسان، اثر قدمش را نمى‌شناسند، گر چه در يافتن اثر و نشانه‌ها تلاش فراوان كنند

ثُمَّ لَيُشْحَذَنَّ فِيهَا قَوْمٌ شَحْذَ اَلْقَيْنِ اَلنَّصْلَ
سپس گروهى براى درهم كوبيدن فتنه‌ها آماده مى‌گردند، و چونان شمشيرها صيقل مى‌خورند

تُجْلَى بِالتَّنْزِيلِ أَبْصَارُهُمْ
ديده‌هاشان با قرآن روشنايى گيرد

وَ يُرْمَى بِالتَّفْسِيرِ فِي مَسَامِعِهِمْ
و در گوش‌هاشان تفسير قرآن طنين افكند

وَ يُغْبَقُونَ كَأْسَ اَلْحِكْمَةِ بَعْدَ اَلصَّبُوحِ
و در صبحگاهان و شامگاهان جامهاى حكمت سر مى‌كشند

في الضلال
سرنوشت امّت اسلامى پس از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

منها وَ طَالَ اَلْأَمَدُ بِهِمْ لِيَسْتَكْمِلُوا اَلْخِزْيَ
روزگار آنان به طول انجاميد تا رسوايى آنها به نهايت رسيد

وَ يَسْتَوْجِبُوا اَلْغِيَرَ
و خود را سزاوار بلاى زمانه گرداندند

حَتَّى إِذَا اِخْلَوْلَقَ اَلْأَجَلُ
و چون پايان مدّت آنها نزديك شد

وَ اِسْتَرَاحَ قَوْمٌ إِلَى اَلْفِتَنِ
گروهى در فتنه‌ها آسودند

وَ أَشَالُوا عَنْ لَقَاحِ حَرْبِهِمْ
و گروهى دست به حمله و پيكار با فسادگران زدند

لَمْ يَمُنُّوا عَلَى اَللَّهِ بِالصَّبْرِ
و با شكيبايى كه داشتند بر خدا منّت ننهادند

وَ لَمْ يَسْتَعْظِمُوا بَذْلَ أَنْفُسِهِمْ فِي اَلْحَقِّ
و جان دادن در راه خدا را بزرگ نشمردند

حَتَّى إِذَا وَافَقَ وَارِدُ اَلْقَضَاءِ اِنْقِطَاعَ مُدَّةِ اَلْبَلاَءِ
تا آنجا كه ارادۀ الهى به پايان دوران جاهليّت موافق شد

حَمَلُوا بَصَائِرَهُمْ عَلَى أَسْيَافِهِمْ
شمشيرها در راه خدا كشيدند، و بينش‌هاى خود را بر شمشير نشاندند

وَ دَانُوا لِرَبِّهِمْ بِأَمْرِ وَاعِظِهِمْ
و طاعت پروردگار خود را پذيرفتند، و فرمان پند دهنده خود را شنيدند، و در پيروزى و سربلندى زيستند

حَتَّى إِذَا قَبَضَ اَللَّهُ رَسُولَهُ صلى‌الله‌عليه‌وآله رَجَعَ قَوْمٌ عَلَى اَلْأَعْقَابِ
تا آن كه خدا، پيامبرش را نزد خود برد، (افسوس) كه گروهى به گذشتۀ جاهلى خود باز گشتند

وَ غَالَتْهُمُ اَلسُّبُلُ وَ اِتَّكَلُوا عَلَى اَلْوَلاَئِجِ
و با پيمودن راه‌هاى گوناگون به گمراهى رسيدند

وَ وَصَلُوا غَيْرَ اَلرَّحِمِ وَ هَجَرُوا اَلسَّبَبَ اَلَّذِي أُمِرُوا بِمَوَدَّتِهِ
و به دوستان منحرف خود پيوستند و از دوستى با مؤمنان بريدند كه به آن امر شده بودند

وَ نَقَلُوا اَلْبِنَاءَ عَنْ رَصِّ أَسَاسِهِ فَبَنَوْهُ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ
و بنيان اسلامى را تغيير داده در جاى ديگرى بنا نهادند

مَعَادِنُ كُلِّ خَطِيئَةٍ وَ أَبْوَابُ كُلِّ ضَارِبٍ فِي غَمْرَةٍ
آنان كانون هر خطا و گناه، و پناهگاه هر فتنه جو شدند

قَدْ مَارُوا فِي اَلْحَيْرَةِ وَ ذَهَلُوا فِي اَلسَّكْرَةِ
كه سرانجام در سرگردانى فرو رفته، و در غفلت و مستى

عَلَى سُنَّةٍ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ
به روش و آيين فرعونيان در آمدند

مِنْ مُنْقَطِعٍ إِلَى اَلدُّنْيَا رَاكِنٍ
يا از همه بريده و دل به دنيا بستند

أَوْ مُفَارِقٍ لِلدِّينِ مُبَايِنٍ
و يا پيوند خود را با دين گسستند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir