و من وصية له عليه‌السلام وصى بها شريح بن هانئ لما جعله على مقدمته إلى الشام
(نامه به فرماندۀ سپاه، شريح بن هانى كه او را در سال 36 هجرى به سوى شام حركت داد.)

اِتَّقِ اَللَّهَ فِي كُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ خَفْ عَلَى نَفْسِكَ اَلدُّنْيَا اَلْغَرُورَ وَ لاَ تَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ
در هر صبح و شام از خدا بترس، و از فريب كارى دنيا بر نفس خويش بيمناك باش، و هيچ گاه از دنيا ايمن مباش

وَ اِعْلَمْ أَنَّكَ إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَكَ عَنْ كَثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ مَكْرُوهٍ سَمَتْ بِكَ اَلْأَهْوَاءُ إِلَى كَثِيرٍ مِنَ اَلضَّرَرِ فَكُنْ لِنَفْسِكَ مَانِعاً رَادِعاً وَ لِنَزْوَتِكَ عِنْدَ اَلْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً
بدان كه اگر براى چيزهايى كه دوست مى‌دارى، يا آنچه را كه خوشايند تو نيست، خود را باز ندارى، هوس‌ها تو را به زيان‌هاى فراوانى خواهند كشيد، سپس نفس خود را باز دار و از آن نگهبانى كن، و به هنگام خشم، بر نفس خويش شكننده و حاكم باش

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir