هوش مصنوعی: متن بیانگر اعتراض به بی‌توجهی انسان‌ها به مرگ و فراموشی گذرا بودن زندگی است. گوینده با مشاهده خنده‌ی فردی در مراسم تشییع جنازه، به این موضوع اشاره می‌کند که مردم گویا مرگ را فقط برای دیگران می‌دانند و خود را جاودانه تصور می‌کنند. سپس از عواقب این غفلت مانند فراموشی پندها و مصیبت‌های پیش‌رو سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی درباره‌ی مرگ و زندگی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین ممکن است برای برخی از افراد جوان‌تر ایجاد اضطراب یا سوالات پیچیده کند.

عبرت از مرگ دیگران

وَ تَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلاً يَضْحَكُ فَقَالَ
و درود خدا بر او، فرمود: (در پى جنازه‌اى مى‌رفت و شنيد كه مردى مى‌خندد.)

كَأَنَّ اَلْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا كُتِبَ وَ كَأَنَّ اَلْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ وَ كَأَنَّ اَلَّذِي نَرَى مِنَ اَلْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْكُلُ تُرَاثَهُمْ كَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ ثُمَّ قَدْ نَسِينَا كُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَةٍ وَ رُمِينَا بِكُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَةٍ
گويى مرگ بر غير ما نوشته شده، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانى هستند كه به زودى باز مى‌گردند، در حالى كه بدن‌هايشان را به گورها مى‌سپاريم، و ميراثشان را مى‌خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه‌ايم! آيا چنين است، كه اندرز هر پند دهنده‌اى از زن و مرد را فراموش مى‌كنيم و خود را نشانۀ تيرهاى بلا و آفات قرار داديم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ارزيابى کردار
گوهر بعدی:ویژگی های انسان نمونه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.