هوش مصنوعی:
این متن توصیف ویژگی‌های یک فرد پارسا و متقی است که دنیا در نظرش کوچک است، از شهوات دوری می‌کند، کم‌حرف ولی بلیغ است، در مواقع لازم شجاع است، عذر دیگران را می‌پذیرد، شکایت نمی‌کند،言行一致 است، و همواره بر خلاف هوای نفس عمل می‌کند. در پایان، مخاطبان را به پیروی از این صفات تشویق می‌کند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عمیق اخلاقی و تربیتی است که درک آنها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی مفاهیم مانند مبارزه با هوای نفس برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درک‌تر است.
الگوی اخلاقی
وَ قَالَ عليه‌السلام كَانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اَللَّهِ وَ كَانَ يُعْظِمُهُ فِي عَيْنِي صِغَرُ اَلدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: در گذشته برادرى دينى داشتم كه در چشم من بزرگ مقدار بود چون دنياى حرام در چشم او بى‌ارزش مى‌نمود
وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلاَ يَشْتَهِي مَا لاَ يَجِدُ وَ لاَ يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ
و از شكم بارگى دور بود، پس آنچه را نمى‌يافت آرزو نمى‌كرد، و آنچه را مى‌يافت زياده روى نداشت
وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ اَلْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ اَلسَّائِلِينَ
در بيشتر عمرش ساكت بود، امّا گاهى كه لب به سخن مى‌گشود بر ديگر سخنوران برترى داشت، و تشنگى پرسش كنندگان را فرو مى‌نشاند
وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً فَإِنْ جَاءَ اَلْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ وَ صِلُّ وَادٍ
به ظاهر ناتوان و مستضعف مى‌نمود، امّا در برخورد جدّى چونان شير پيشه مى‌خروشيد، يا چون مار بيابانى به حركت در مى‌آمد
لاَ يُدْلِي بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً
تا پيش قاضى نمى‌رفت دليلى مطرح نمى‌كرد
وَ كَانَ لاَ يَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا يَجِدُ اَلْعُذْرَ فِي مِثْلِهِ حَتَّى يَسْمَعَ اِعْتِذَارَهُ
و كسى را كه عذرى داشت سرزنش نمى‌كرد، تا آن كه عذر او را مى‌شنيد
وَ كَانَ لاَ يَشْكُو وَجَعاً إِلاَّ عِنْدَ بُرْئِهِ
از درد شكوه نمى‌كرد، مگر پس از تندرستى و بهبودى
وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ وَ لاَ يَقُولُ مَا لاَ يَفْعَلُ
آنچه عمل مى‌كرد مى‌گفت، و بدانچه عمل نمى‌كرد چيزى نمى‌گفت
وَ كَانَ إِذَا غُلِبَ عَلَى اَلْكَلاَمِ لَمْ يُغْلَبْ عَلَى اَلسُّكُوتِ
اگر در سخن گفتن بر او پيشى مى‌گرفتند در سكوت مغلوب نمى‌گرديد
وَ كَانَ عَلَى مَا يَسْمَعُ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ يَتَكَلَّمَ
و بر شنيدن بيشتر از سخن گفتن حريص بود
وَ كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى اَلْهَوَى فَيُخَالِفُهُ
اگر بر سر دو راهى دو كار قرار مى‌گرفت، مى‌انديشيد كه كدام يك با خواسته نفس نزديك‌تر است با آن مخالفت مى‌كرد
فَعَلَيْكُمْ بِهَذِهِ اَلْخَلاَئِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِيهَا فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوهَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ اَلْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْكِ اَلْكَثِيرِ
پس بر شما باد روى آوردن به اينگونه از ارزش‌هاى اخلاقى، و با يكديگر در كسب آنها رقابت كنيد، و اگر نتوانستيد، بدانيد كه به دست آوردن برخى از آن ارزش‌هاى اخلاقى بهتر از رها كردن همه است
و درود خدا بر او، فرمود: در گذشته برادرى دينى داشتم كه در چشم من بزرگ مقدار بود چون دنياى حرام در چشم او بى‌ارزش مى‌نمود
وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلاَ يَشْتَهِي مَا لاَ يَجِدُ وَ لاَ يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ
و از شكم بارگى دور بود، پس آنچه را نمى‌يافت آرزو نمى‌كرد، و آنچه را مى‌يافت زياده روى نداشت
وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ اَلْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ اَلسَّائِلِينَ
در بيشتر عمرش ساكت بود، امّا گاهى كه لب به سخن مى‌گشود بر ديگر سخنوران برترى داشت، و تشنگى پرسش كنندگان را فرو مى‌نشاند
وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً فَإِنْ جَاءَ اَلْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ وَ صِلُّ وَادٍ
به ظاهر ناتوان و مستضعف مى‌نمود، امّا در برخورد جدّى چونان شير پيشه مى‌خروشيد، يا چون مار بيابانى به حركت در مى‌آمد
لاَ يُدْلِي بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً
تا پيش قاضى نمى‌رفت دليلى مطرح نمى‌كرد
وَ كَانَ لاَ يَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا يَجِدُ اَلْعُذْرَ فِي مِثْلِهِ حَتَّى يَسْمَعَ اِعْتِذَارَهُ
و كسى را كه عذرى داشت سرزنش نمى‌كرد، تا آن كه عذر او را مى‌شنيد
وَ كَانَ لاَ يَشْكُو وَجَعاً إِلاَّ عِنْدَ بُرْئِهِ
از درد شكوه نمى‌كرد، مگر پس از تندرستى و بهبودى
وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ وَ لاَ يَقُولُ مَا لاَ يَفْعَلُ
آنچه عمل مى‌كرد مى‌گفت، و بدانچه عمل نمى‌كرد چيزى نمى‌گفت
وَ كَانَ إِذَا غُلِبَ عَلَى اَلْكَلاَمِ لَمْ يُغْلَبْ عَلَى اَلسُّكُوتِ
اگر در سخن گفتن بر او پيشى مى‌گرفتند در سكوت مغلوب نمى‌گرديد
وَ كَانَ عَلَى مَا يَسْمَعُ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ يَتَكَلَّمَ
و بر شنيدن بيشتر از سخن گفتن حريص بود
وَ كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى اَلْهَوَى فَيُخَالِفُهُ
اگر بر سر دو راهى دو كار قرار مى‌گرفت، مى‌انديشيد كه كدام يك با خواسته نفس نزديك‌تر است با آن مخالفت مى‌كرد
فَعَلَيْكُمْ بِهَذِهِ اَلْخَلاَئِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِيهَا فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوهَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ اَلْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْكِ اَلْكَثِيرِ
پس بر شما باد روى آوردن به اينگونه از ارزش‌هاى اخلاقى، و با يكديگر در كسب آنها رقابت كنيد، و اگر نتوانستيد، بدانيد كه به دست آوردن برخى از آن ارزش‌هاى اخلاقى بهتر از رها كردن همه است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:ارزش علم و عالم
گوهر بعدی:ضرورت شکر نعمت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
