هوش مصنوعی:
این متن به بی‌ارزشی و فانی بودن دنیا اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که دلبستگی به آن باعث رنج و اندوه می‌شود. مؤمنان باید دنیا را با دید عبرت بنگرند و از آن تنها به اندازه نیاز استفاده کنند. همچنین، متن تأکید می‌کند که ثروت و لذت‌های دنیوی گذرا هستند و در نهایت، انسان با مرگ از آنها جدا می‌شود.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و فلسفی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد.
دل نبستن به دنیا
وَ قَالَ عليه‌السلام يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ مَتَاعُ اَلدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِىءٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا
و درود خدا بر او، فرمود: اى مردم، كالاى دنياى حرام چون برگ‌هاى خشكيدۀ وبا خيز است، پس از چراگاه آن دورى كنيد، كه دل كندن از آن لذّت بخش‌تر از اطمينان داشتن به آن است، و به قدر ضرورت از دنيا برداشتن بهتر از جمع آورى سرمايۀ فراوان است
حُكِمَ عَلَى مُكْثِرٍ مِنْهَا بِالْفَاقَةِ وَ أُعِينَ مَنْ غَنِيَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ
آن كس كه از دنيا زياد برداشت به فقر محكوم است، و آن كس كه خود را از آن بى‌نياز انگاشت در آسايش است
مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَيْهِ كَمَهاً
و آن كس كه زيور دنيا ديدگانش را خيره سازد دچار كور دلى گردد
وَ مَنِ اِسْتَشْعَرَ اَلشَّغَفَ بِهَا مَلَأَتْ ضَمِيرَهُ أَشْجَاناً لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَيْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ يَشْغَلُهُ وَ غَمٌّ يَحْزُنُهُ كَذَلِكَ حَتَّى يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ فَيُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ هَيِّناً عَلَى اَللَّهِ فَنَاؤُهُ وَ عَلَى اَلْإِخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ
و آن كس كه به دنياى حرام عشق ورزيد، درونش پر از اندوه شد، و غم و اندوه‌ها در خانه دلش رقصان گشت، كه از سويى سرگرمش سازند، و از سويى ديگر رهايش نمايند، تا آنجا كه گلويش را گرفته در گوشه‌اى بميرد، رگ‌هاى حيات او قطع شده، و نابود ساختن او بر خدا آسان، و به گور انداختن او به دست دوستان است
وَ إِنَّمَا يَنْظُرُ اَلْمُؤْمِنُ إِلَى اَلدُّنْيَا بِعَيْنِ اَلاِعْتِبَارِ وَ يَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ اَلاِضْطِرَارِ وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ اَلْمَقْتِ وَ اَلْإِبْغَاضِ
امّا مؤمن با چشم عبرت به دنيا مى‌نگرد، و از دنيا به اندازۀ ضرورت برمى‌دارد، و سخن دنيا را از روى دشمنى مى‌شنود
إِنْ قِيلَ أَثْرَى قِيلَ أَكْدَى وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ هَذَا وَ لَمْ يَأْتِهِمْ يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ
چرا كه تا گويند سرمايه دار شد، گويند تهيدست گرديد، و تا در زندگى شاد مى‌شوند، با فرا رسيدن مرگ غمگين مى‌گردند، و اين اندوه چيزى نيست كه روز پريشانى و نوميدى هنوز نيامده است
و درود خدا بر او، فرمود: اى مردم، كالاى دنياى حرام چون برگ‌هاى خشكيدۀ وبا خيز است، پس از چراگاه آن دورى كنيد، كه دل كندن از آن لذّت بخش‌تر از اطمينان داشتن به آن است، و به قدر ضرورت از دنيا برداشتن بهتر از جمع آورى سرمايۀ فراوان است
حُكِمَ عَلَى مُكْثِرٍ مِنْهَا بِالْفَاقَةِ وَ أُعِينَ مَنْ غَنِيَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ
آن كس كه از دنيا زياد برداشت به فقر محكوم است، و آن كس كه خود را از آن بى‌نياز انگاشت در آسايش است
مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَيْهِ كَمَهاً
و آن كس كه زيور دنيا ديدگانش را خيره سازد دچار كور دلى گردد
وَ مَنِ اِسْتَشْعَرَ اَلشَّغَفَ بِهَا مَلَأَتْ ضَمِيرَهُ أَشْجَاناً لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَيْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ يَشْغَلُهُ وَ غَمٌّ يَحْزُنُهُ كَذَلِكَ حَتَّى يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ فَيُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ هَيِّناً عَلَى اَللَّهِ فَنَاؤُهُ وَ عَلَى اَلْإِخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ
و آن كس كه به دنياى حرام عشق ورزيد، درونش پر از اندوه شد، و غم و اندوه‌ها در خانه دلش رقصان گشت، كه از سويى سرگرمش سازند، و از سويى ديگر رهايش نمايند، تا آنجا كه گلويش را گرفته در گوشه‌اى بميرد، رگ‌هاى حيات او قطع شده، و نابود ساختن او بر خدا آسان، و به گور انداختن او به دست دوستان است
وَ إِنَّمَا يَنْظُرُ اَلْمُؤْمِنُ إِلَى اَلدُّنْيَا بِعَيْنِ اَلاِعْتِبَارِ وَ يَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ اَلاِضْطِرَارِ وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ اَلْمَقْتِ وَ اَلْإِبْغَاضِ
امّا مؤمن با چشم عبرت به دنيا مى‌نگرد، و از دنيا به اندازۀ ضرورت برمى‌دارد، و سخن دنيا را از روى دشمنى مى‌شنود
إِنْ قِيلَ أَثْرَى قِيلَ أَكْدَى وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ هَذَا وَ لَمْ يَأْتِهِمْ يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ
چرا كه تا گويند سرمايه دار شد، گويند تهيدست گرديد، و تا در زندگى شاد مى‌شوند، با فرا رسيدن مرگ غمگين مى‌گردند، و اين اندوه چيزى نيست كه روز پريشانى و نوميدى هنوز نيامده است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:هماهنگى علم و عمل
گوهر بعدی:فلسفه كيفر و پاداش الهی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
