هوش مصنوعی:
این متن حدیثی از امام معصوم (ع) است که بر ارزشهای اخلاقی و معنوی مانند اسلام، تقوا، ورع، توبه، قناعت و رضایت به قوت تأکید دارد. همچنین از رذایلی مانند حرص، تکبر، حسد و شرور که به گناهان منجر میشوند، نهی میکند. متن به زندگی ساده و دوری از تجملات نیز توصیه میکند.
رده سنی:
15+
مفاهیم مطرح شده در این متن مانند تقوا، قناعت، توبه و پرهیز از رذایل اخلاقی، نیازمند درک نسبی از مسائل اخلاقی و دینی است که معمولاً از سن نوجوانی به بعد قابل درک و اجرا هستند. همچنین، این مطالب برای افرادی مناسب است که در مرحلهای از زندگی قرار دارند که میتوانند این آموزهها را در رفتار و تفکر خود به کار گیرند.
کلیدهای سعادت دنیا و آخرت
وَ قَالَ عليهالسلام لاَ شَرَفَ أَعْلَى مِنَ اَلْإِسْلاَمِ وَ لاَ عِزَّ أَعَزُّ مِنَ اَلتَّقْوَى وَ لاَ مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ اَلْوَرَعِ وَ لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ اَلتَّوْبَةِ
و درود خدا بر او، فرمود: هيچ شرافتى برتر از اسلام، و هيچ عزّتى گرامىتر از تقوا، و هيچ سنگرى نيكوتر از پارسايى، و هيچ شفاعت كنندهاى كار سازتر از توبه
وَ لاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ اَلْقَنَاعَةِ وَ لاَ مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَ اَلرِّضَى بِالْقُوتِ
و هيچ گنجى بىنياز كنندهتر از قناعت، و هيچ مالى در فقر زدايى، از بين برندهتر از رضايت دادن به روزى نيست
وَ مَنِ اِقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ اَلْكَفَافِ فَقَدِ اِنْتَظَمَ اَلرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ اَلدَّعَةِ
و كسى كه به اندازه كفايت زندگى از دنيا بردارد به آسايش دست يابد، و آسوده خاطر گردد
وَ اَلرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ اَلنَّصَبِ وَ مَطِيَّةُ اَلتَّعَبِ
در حالى كه دنيا پرستى كليد دشوارى، و مركب رنج و گرفتارى است
وَ اَلْحِرْصُ وَ اَلْكِبْرُ وَ اَلْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى اَلتَّقَحُّمِ فِي اَلذُّنُوبِ
و حرص ورزى و خود بزرگ بينى و حسادت، عامل بىپروايى در گناهان است
وَ اَلشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ اَلْعُيُوبِ
و بدى، جامع تمام عيبها است
و درود خدا بر او، فرمود: هيچ شرافتى برتر از اسلام، و هيچ عزّتى گرامىتر از تقوا، و هيچ سنگرى نيكوتر از پارسايى، و هيچ شفاعت كنندهاى كار سازتر از توبه
وَ لاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ اَلْقَنَاعَةِ وَ لاَ مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَ اَلرِّضَى بِالْقُوتِ
و هيچ گنجى بىنياز كنندهتر از قناعت، و هيچ مالى در فقر زدايى، از بين برندهتر از رضايت دادن به روزى نيست
وَ مَنِ اِقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ اَلْكَفَافِ فَقَدِ اِنْتَظَمَ اَلرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ اَلدَّعَةِ
و كسى كه به اندازه كفايت زندگى از دنيا بردارد به آسايش دست يابد، و آسوده خاطر گردد
وَ اَلرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ اَلنَّصَبِ وَ مَطِيَّةُ اَلتَّعَبِ
در حالى كه دنيا پرستى كليد دشوارى، و مركب رنج و گرفتارى است
وَ اَلْحِرْصُ وَ اَلْكِبْرُ وَ اَلْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى اَلتَّقَحُّمِ فِي اَلذُّنُوبِ
و حرص ورزى و خود بزرگ بينى و حسادت، عامل بىپروايى در گناهان است
وَ اَلشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ اَلْعُيُوبِ
و بدى، جامع تمام عيبها است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سفارش به تقوا
گوهر بعدی:عوامل استحكام دين و دنيا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.