هوش مصنوعی:
امام علی(ع) در دعای استسقا از خداوند می‌خواهد که با ابرهای آرام و بدون رعد و برق و صاعقه، باران بفرستد. رضی این سخن را بسیار فصیح و عجیب توصیف می‌کند و تشبیه ابرهای پرتلاطم به شتران سرکش و ابرهای آرام به شتران رام را بیان می‌دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای تشبیهات ادبی و مفاهیم بلاغی است که درک آن نیاز به آشنایی با ادبیات عربی و قدرت تحلیل دارد. همچنین، محتوای دعا و تفسیر آن برای سنین پایین ممکن است پیچیده باشد.
دعاى طلب باران
وَ قَالَ عليه‌السلام فِي دُعَاءٍ اِسْتَسْقَى بِهِ اَللَّهُمَّ اِسْقِنَا ذُلُلَ اَلسَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا
و درود خدا بر او، فرمود: (در دعا به هنگام طلب باران فرمود) خدايا ما را با ابرهاى رام سيراب كن، نه ابرهاى سركش
قال الرضي و هذا من الكلام العجيب الفصاحة و ذلك أنه عليه‌السلام شبه السحاب ذوات الرعود و البوارق و الرياح و الصواعق بالإبل الصعاب التي تقمص برحالها و تقص بركبانها
(اين كلمات از فصيح‌ترين و شگفتى‌آورترين كلمات اديبانه است كه ابرهاى سركش همراه با رعد و برق را به شتران چموش تشبيه كرد كه بار از پشت مى‌افكنند و سوارى نمى‌دهند
و شبه السحاب خالية من تلك الروائع بالإبل الذلل التي تحتلب طيعة و تقتعد مسمحة
و ابرهاى رام را به شتران رام تشبيه كرد كه به راحتى شير داده، و سوارى مى‌دهند)
و درود خدا بر او، فرمود: (در دعا به هنگام طلب باران فرمود) خدايا ما را با ابرهاى رام سيراب كن، نه ابرهاى سركش
قال الرضي و هذا من الكلام العجيب الفصاحة و ذلك أنه عليه‌السلام شبه السحاب ذوات الرعود و البوارق و الرياح و الصواعق بالإبل الصعاب التي تقمص برحالها و تقص بركبانها
(اين كلمات از فصيح‌ترين و شگفتى‌آورترين كلمات اديبانه است كه ابرهاى سركش همراه با رعد و برق را به شتران چموش تشبيه كرد كه بار از پشت مى‌افكنند و سوارى نمى‌دهند
و شبه السحاب خالية من تلك الروائع بالإبل الذلل التي تحتلب طيعة و تقتعد مسمحة
و ابرهاى رام را به شتران رام تشبيه كرد كه به راحتى شير داده، و سوارى مى‌دهند)
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شناخت جايگاه سخن و سكوت
گوهر بعدی:ناپسندی زینت در هنگام مصیبت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
