و من كتاب له عليه‌السلام إلى عبد الله بن العباس رحمه الله تعالى و كان عبد اللّه يقول ما انتفعت بكلام بعد كلام رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله كانتفاعي بهذا الكلام
22 و از نامۀ آن حضرت است به عبد اللّه پسر عباس. عبد اللّه مى‌گفت پس از گفتۀ رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) از هيچ گفته‌اى چنين سود نبردم.

أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اَلْمَرْءَ قَدْ يَسُرُّهُ دَرْكُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ وَ يَسُوؤُهُ فَوْتُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيُدْرِكَهُ فَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا نِلْتَ مِنْ آخِرَتِكَ وَ لْيَكُنْ أَسَفُكَ عَلَى مَا فَاتَكَ مِنْهَا
اما بعد، گاه آدمى را شاد مى‌كند دست يافتن بر آنچه از دست او رفتنى نبود، و ناخشنودش مى‌سازد از دست شدن آنچه او را به دست آمدنى نبود. پس شاد باش بدانچه از آخرتت به دست آورده‌اى و اندوهناك باش بر آنچه از دست داده‌اى

وَ مَا نِلْتَ مِنْ دُنْيَاكَ فَلاَ تُكْثِرْ بِهِ فَرَحاً وَ مَا فَاتَكَ مِنْهَا فَلاَ تَأْسَ عَلَيْهِ جَزَعاً وَ لْيَكُنْ هَمُّكَ فِيمَا بَعْدَ اَلْمَوْتِ
بدانچه از دنيا به دست آرى فراوان شادمان مباش و بدانچه از دست داده‌اى ناشكيبا و نالان. تو را در بند آن بايد كه پس از مرگ شايد