و من كلام له عليه‌السلام قاله قبل موته على سبيل الوصية لما ضربه ابن ملجم لعنه الله وَصِيَّتِي لَكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّدٌ صلى‌الله‌عليه‌وآله فَلاَ تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ اَلْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ اَلْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلاَكُمْ ذَمٌّ
23 و از نامۀ آن حضرت است كه اندكى پيش از مرگ فرمود پس از آنكه ابن ملجم كه لعنت خدا بر او باد او را ضربت زده بود سفارش من به شما اين است كه: چيزى را همتاى خدا مداريد و محمد (صلّى اللّه عليه و آله)، سنّت او را ضايع مگذاريد. اين دو ستون را بر پا كنيد، از هر نكوهشى بكناريد.

أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ اَلْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ هُوَ لَكُمْ حَسَنَةٌ فَاعْفُوا أَ لاٰ تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اَللّٰهُ لَكُمْ
من ديروز يارتان بودم و امروز موجب عبرت شمايم، و فردا از شما جدايم. اگر ماندم در خون خود مرا اختيار است، و اگر مردم، مرگ مرا وعده‌گاه ديدار است. اگر ببخشم، بخشش موجب نزديكى من است به خداى بارى، و اگر شما ببخشيد براى شما نيكوكارى. پس ببخشيد! «آيا دوست نمى‌داريد كه خدا شما را بيامرزد.»

وَ اَللَّهِ مَا فَجَأَنِي مِنَ اَلْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ وَ لاَ طَالِعٌ أَنْكَرْتُهُ وَ مَا كُنْتُ إِلاَّ كَقَارِبٍ وَرَدَ وَ طَالِبٍ وَجَدَ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرٰارِ
به خدا كه با مردن چيزى به سر وقت من نيامد كه آن را نپسندم، و نه چيزى پديد گرديد كه آن را نشناسم، بلكه چون جويندۀ آب به شب هنگام بودم كه ناگهان به آب رسد، يا خواهانى كه آنچه را خواهان است بيابد «و آنچه نزد خداست، نيكوكاران را بهتر است.»

قال السيد الشريف رضي الله عنه أقول و قد مضى بعض هذا الكلام فيما تقدم من الخطب إلا أن فيه هاهنا زيادة أوجبت تكريره
مى‌گويم، پاره‌اى از اين سخنان در خطبه‌ها گذشت، ليكن اينجا در آن زيادتى است كه موجب تكرار آن گرديد.

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir