هوش مصنوعی: متن فوق یک شعر عرفانی است که به موضوع فرار از تعلقات دنیوی و مادی و روی آوردن به معنویات و عرفان می‌پردازد. شاعر از خواننده می‌خواهد که از بت‌های درونی و بیرونی، از فریب دنیا و حتی از ظاهر زاهدانه برخی افراد بگریزد و به سوی حقیقت و معنویت روی آورد. در نهایت، توصیه می‌شود که به سوی «لامکان» (حضور معنوی) فرار کرده و از رنگ‌های دنیوی دوری گزیند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به مفاهیم مانند «بت‌خانه دل» یا «فتنه آخرالزمان» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۸۱

از جهان و جهانیان بگریز
از زمین و از آسمان بگریز

کعبه دل مکن تو بتخانه
زود از صحبت بتان بگریز

زین پری چهرگان خوانخواره
آشکارا وهم نهان بگریز

زآن کمان ابروان تیرانداز
تیروش زود از کمان بگریز

رهزنند این گروه زاهد و شیخ
زود بر درگه مغان بگریز

فتنه آخر الزمان برخاست
بدر صاحب الزمان بگریز

بمکان وصل یار ممکن نیست
جهد کن سوی لامکان بگریز

گر نداری عمل تو آشفته
بدر دوست مدح خوان بگریز

خواهی ار عمر خضر سوی نجف
تو زشیراز جاودان بگریز

رنگ دلدار چیست بیرنگی
هر چه رنگت دهد از آن بگریز

ای پسر بهر امتحان دو سه روز
زآنچه گفتم بامتحان بگریز

نیست پیدا کناره جهدی کن
زود از این بحر بیکران بگریز
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.