هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوع عشق الهی و وحدت وجود می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عشق کامل، فراتر از تفاوت‌های مذهبی مانند کفر و اسلام است. او از زخم‌های عشق به عنوان مرهم یاد می‌کند و عشق را به عنوان کتابی توصیف می‌کند که آیه‌اش قتل است. شاعر همچنین به آزادی از دو جهان توسط عشق اشاره می‌کند و در نهایت به دنبال پناه‌گاه معنوی می‌گردد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین برخی از اشارات مانند 'آیه قتل' و مفاهیم انتزاعی عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶۲۰

عاشق ار کامل است ایمانش
کفر و اسلام هست یکسانش

زخمی تیر عشق را نازم
که بدل مرهم است پیکانش

مصحف عشق آیه قتل است
خاتمه دیده ایم و عنوانش

شمع را آتشی بود پنهان
که عیان برزد از گریبانش

خط جادوی اهرمن سیرت
میبرد خاتم سلیمانش

کرد آزاد عشقم از دو جهان
لاجرم بنده ام باحسانش

در چمن پرده برکشد چو چمان
سرو و گل میشوند حیرانش

نام آشفته را مبر که بهیچ
نخرد کافر و مسلمانش

میبرم این متاع سوی شهی
که بود گرد راه امکانش

ره نبردم اگر بکوی علی
میروم در پناه سلمانش

لاجرم پیش شه چو بارت نیست
بوسه ای زن بپای دربانش

بلبلی را که گل رخی باشد
باغبان گو مخوان ببستانش

هر کرا نعمتی بخانه دراست
گو نخواهد کسی بمهمانش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.