آی قصه قصه قصه
نون و پنیر و پسته

مادربزرگ خوبم
پهلوی من نشسته

موی سرش مثل برف
سفید و نقره رنگه

لپهای مادربزرگ
گل گلی و قشنگه

عینک او همیشه
سواره روی بینی

شیشه عینکش هست
بزرگ و ذره بینی

وقتی که مادربزرگ
قصه برام می خونه

خانه کوچک ما
مثل بهشت می مونه

آی قصه قصه قصه
نان و پنیر و پسته

مادربزرگ برایم یه قصه خوب بگو

شاعر: اسدالله شعبانی

«ترانه های کودکانه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir