هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و شوق به معشوق و وابستگی به او سخن می‌گوید. همچنین، به مدح حیدر (امام علی) پرداخته و از یار و ساقی برای رفع پرده‌های غم و آشفتگی درخواست کمک می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به درک نسبی از شعر کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۸۰۶

تا که عکس تو به بتخانه آذر افتاد
از حرم شوق تو کرده است عنان معطوفم

گفتم آشفته برو از خم زلفش بیرون
گفت حاشا که گذارم وطن مألوفم

منکه وقف است زبانم بمدیح حیدر
حاش لله که کس این کار کند موقوفم

یار در پرده و ساقی بده آن جام صفا
شاید از لطف تو این پرده شود مکشوفم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.