هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که مخاطب را به توبه، یادآوری گناهان، خلوص نیت، عشق به اهل بیت (ع) و توسل به امام علی (ع) دعوت می‌کند. همچنین بر اهمیت دعا، سجده و دوری از گناه تأکید دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک صحیح از مفاهیمی مانند توبه، گناه و خلوص نیت نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۱۸

دلا به راه سحرگاه شمع روشن کن
درآ بخانه تار و بخویش شیون کن

بیاد آر که جز معصیت نکردی هیچ
شماره گنه خویشتن معین کن

هزار توبه شکستی بآرزو دادی
بیا و روی از این پس زروی و آهن کن

تو را عمل به پشیزی نمیخرد چون کس
پی ذخیره درآ اشک را بدامن کن

نسیم آه سحر میبرد خس عصیان
برآر آهی و این خار زار گلشن کن

برای جلوه حق اندرآ بطور دعا
درآ بسجده و خود را شبان ایمن کن

بجز خلوص عقیدت مبر در آن بازار
پی خریدن یوسف زری معین کن

خلوص نیت تو چیست حب آل رسول
بیا و برد در صدق و صفا نشیمن کن

بپیچ روی زهر باب و قطع کن امید
بصد امید بخاک نجف تو مسکن کن

اگر زفقر الهی زنی دم ای درویش
بیا و کسوت مهر علی تو بر تن کن

بگوی مدح علی روز و شب تو آشفته
جهان تمام پر از مشک و عود و لادن کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.