هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از شاعر بیانگر درد فراق و اشتیاق به دیدار معشوق است. شاعر از نگاه یار، بوسه‌های عذارا، و وفاداری به یار سخن می‌گوید و از طعنه‌های عواذل شکایت دارد. در بخشی نیز به می‌نوشی و درمان درد عشق اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به قدرت و محبوبیت معشوق در شرق و غرب جهان اشاره کرده و از همنفسی با او در گلزار یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۰۵۹

یا مقلتی تزود من نظرة الحبیبی
زیرا که دیده را نیست بی دیدنش شکیبی

یا مهجتی تمتع من قبلة العذارا
کز باغ خلد زین به نبود تو را نصیبی

یا من بک اعتمادی رفقا علی الفوادی
در کوی تو بنالد چون نیمه شب غریبی

یا عاجلا بقتلی لله علیک مهلا
کاموزمت جوابی گر گیردت حسیبی

ان تنظرو العواذل فی خدک لعیبی
و الله لن تلومو من نظرة الحبیبی

رحما بذی الحمار قم فاسقنی عقارا
کاین درد را نباشد جز جام می طبیبی

ما الحیله للشرمد یا راکبا علی البرق
من دست در عنان و تو پای در رکیبی

انت الذی ملکت من مشرق الی الغرب
این خطبه را بنامت خوش خواند دی خطیبی

زآشفته یاد آور ای همنفس بگلزار
در زاری ار به بینی شوریده عندلیبی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.