هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی، با تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف عشق و جذبه‌های معنوی می‌پردازد. شاعر با اشاره به عناصری مانند خورشید، مه، زاهد، عقل، ملایک، و بهشت، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند و بر تأثیر عشق بر جان و دل تأکید دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۱۵۵
رنگ زخورشید عیان میبری
پرده مه را چو کتان میدری
توبه زهاد گزند از تو یافت
عقل حکیمان بزبان میبری
کار ملایک نکند آدمی
فعل بشر سر نزند از پری
زهره زوجد تو بود در سماع
کسب شرف از تو کند مشتری
نقش بتی تحفه فرستم بچین
تا نکند مانی صورت گری
دین و دل خلق ندارد محل
کاز نظری جان جهان میبری
آینه دوست سراپاست صاف
تصفیه کن تا که بخود ننگری
رفته زشیرینی جان گر حدیث
ای لب نوشش نه تو شیرین تری
مهر رخ تو زبهشت ابد
بر دل عشاق گشوده دری
پا مکش آشفته که آنجاست خلد
گر بسر کوی علی بگذری
پرده مه را چو کتان میدری
توبه زهاد گزند از تو یافت
عقل حکیمان بزبان میبری
کار ملایک نکند آدمی
فعل بشر سر نزند از پری
زهره زوجد تو بود در سماع
کسب شرف از تو کند مشتری
نقش بتی تحفه فرستم بچین
تا نکند مانی صورت گری
دین و دل خلق ندارد محل
کاز نظری جان جهان میبری
آینه دوست سراپاست صاف
تصفیه کن تا که بخود ننگری
رفته زشیرینی جان گر حدیث
ای لب نوشش نه تو شیرین تری
مهر رخ تو زبهشت ابد
بر دل عشاق گشوده دری
پا مکش آشفته که آنجاست خلد
گر بسر کوی علی بگذری
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
