هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر از عشق الهی و خدمت به آن سخن می‌گوید. او از بی‌توجهی دیگران به این عشق و رقابت‌های نادرست انتقاد می‌کند و بر صداقت خود در خدمت به عشق تأکید دارد. شاعر همچنین از تهذیب نفس و ریاضت عشق سخن می‌گوید و در نهایت به عشق به علی(ع) و راهنمایی خضر اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۲۱۱

بوصل تو نرسد کس بهیچ تقریبی
بوهم نیز نگنجیده ای به ترکیبی

دریغ و درد که کردی تغافل اندر بزم
رقیب کرد بقتلم اگر چه تقریبی

مرا از ناصیه پیداست صدق خدمت عشق
اگر که مدعیانم کنند تکذیبی

مزن تو لاف ادب ای حکیم یونانی
ادیب عشق نکرده تو را چو تأدیبی

زحسن خلق و زتهذیب نفس دم چه زنی
اگر ریاضت عشق نکرده تهذیبی

برو بباغ ولای علی تو آشفته
که بر درش نبرد راه هیچ آسیبی

بتیه ظلمت نفس اوفتاده بودم دوش
مرا بکوی تو میکرد خضر ترغیبی

چه رتبه ات بود ای عشق و منزلت بکجاست
نه در فراز مکان داری ونه در شیبی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.