هوش مصنوعی: این متن به موضوعات عشق، عقل، و رهایی از قید و بندهای دنیوی می‌پردازد. شاعر از تضاد بین عقل و عشق سخن می‌گوید و عشق را به عنوان نیرویی قوی‌تر توصیف می‌کند که می‌تواند فرد را از محدودیت‌های عقل و دین رها سازد. همچنین، از می و مستی به عنوان نمادهایی برای رهایی و شوریدگی یاد می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند می‌نوشی و مستی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۲۲۱

در پرده قانون چند بی فایده آویزی
مطرب ره عشقی زن تا شور برانگیزی

تا مستی عشقت هست مستان می انگوری
چون باده صافی هست با درد چه آمیزی

عقلت بمثل شیر است عشقت بیقین آتش
ای شیر رسید آتش وقتست که بگریزی

در مجلس میخوران صوفی چو مقیمستی
از توبه و از پرهیز آن به که بپرهیزی

در جلوه بت کشمیر در جام می خلار
تا از سر عقل و دین یکباره تو برخیزی

ای عقل مکن پنجه با عشق قوی بازو
ای صعوه تو با شاهین بیهوده چه بستیزی

آشفته اسیرستی در دام هوای نفس
در سایه شیر حق آن به که تو بگریزی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.