هوش مصنوعی: این شعر از شادی و مستی ناشی از نوشیدن شراب سخن می‌گوید و از احساسات شاعرانه و تصاویر زیبایی مانند لاله، شعله و پروانه استفاده می‌کند. همچنین، به رنج‌ها و تجربیات تلخ زندگی اشاره دارد که با تصاویری مانند ابر خون‌گرفته و شکستن ایاغ نشان داده شده‌است.
رده سنی: 16+ این شعر شامل مضامینی مانند شراب‌نوشی و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم عمیق آن نیاز به درک و بلوغ ذهنی بیشتری دارد.

شمارهٔ ۲۷

افروخت از تبسم مینا ایاغ ما
تر شد ز خنده های صراحی دماغ ما

تا جام می به دست رسیده ست سرخوشیم
از آستین رهی ست به سوی دماغ ما

ما را به برگ لاله چه نسبت، که روزگار
هرگز نسوخته ست کسی را به داغ ما

از پای تا به سر چو شفق شعله درگرفت
آن ابر خون گرفته که آمد به باغ ما

داریم شعله ای که ملایم تر از گل است
پروانه ای نسوخته است از چراغ ما

هرگز تهی نگشت ز خون جگر سلیم
هرچند همچو لاله شکسته ست ایاغ ما
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.