هوش مصنوعی: این شعر از ذوقی، شاعر فارسی، بیانگر احساسات عمیق و فلسفی درباره‌ی زندگی، عشق، رنج‌ها و تنهایی است. شاعر از مفاهیمی مانند اسارت، ضعف، حیرت، ملایمت، و دنیاگریزی سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر زیبا، احساسات خود را منتقل می‌کند. در نهایت، شاعر به تنهایی و بی‌اعتنایی به دنیا و مردم اشاره می‌کند و همدمی با عنقا (نماد تنهایی و عرفان) را ترجیح می‌دهد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳۳

ذوقی ز باغ نیست دل غم پذیر را
کوته کنید رشته ی مرغ اسیر را

برهیچ کس به غیر وجود ضعیف من
حیرت قفس نساخته نقش حصیر را

شیرین اگر اشاره به مژگان خود کند
سازد روان ز ناف گهر، جوی شیر را

اصلاح دوستان سخنم را به کار نیست
رخت قصب قبول ندارد عبیر را

شمشیر را ز جوهر تندی زوال نیست
افتادگی به خاک نشانیده تیر را

دشمن شود دلیر چو بیند ملایمت
کردند ازان حرام به مردان حریر را

آن کز مآل دولت دنیاست باخبر
کرسی زیر دار شمارد سریر را

با اختران چه کار ترا ای غزال مست
بگذار این شمردن دندان شیر را!

عنقا سلیم همدم و همراز من بس است
کاری به خلق نیست من گوشه گیر را
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.