هوش مصنوعی:
این شعر از عشق و دل‌تنگی سخن می‌گوید. شاعر از درد فراق و یادآوری معشوق می‌نالد و با تصاویری مانند دل خراب، مستی از غم، و تشنگی آب، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، از زیبایی‌های معشوق مانند زلف پیچ‌دار و چشمان سیاه او یاد می‌کند و غم غربت و بیماری را در این اشعار منعکس می‌کند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات عاشقانه و دل‌تنگی نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۲۰۰
دل بی لب او خراب خفته ست
مستی ز غم شراب خفته ست
در خاک، دلم به یاد تیغش
چون تشنه به یاد آب خفته ست
زلف تو همیشه از نزاکت
در دامن پیچ و تاب خفته ست
چشم سیه تو چون غریبان
بیمار در آفتاب خفته است
از گریه سلیم بی تو امشب
چون موج به روی آب خفته ست
مستی ز غم شراب خفته ست
در خاک، دلم به یاد تیغش
چون تشنه به یاد آب خفته ست
زلف تو همیشه از نزاکت
در دامن پیچ و تاب خفته ست
چشم سیه تو چون غریبان
بیمار در آفتاب خفته است
از گریه سلیم بی تو امشب
چون موج به روی آب خفته ست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
