پی شکستن پیمان بهانه بسیار است
گرم خموش نسازی فسانه بسیار است

به هند، شعله ی آه ضعیف من چه کند
که چون قلمرو تقویم، خانه بسیار است

ستارگان همه غارتگران سامانند
بهوش باش که موش خزانه بسیار است

ز حرفم آنچه نفهمی به لطف خود بگذر
زبان موی شکافان چو شانه بسیار است

سری به حرف محبت سلیم اگر داری
به خاطرم غزل عاشقانه بسیار است