هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و شوق خود به پسر مورد نظر سخن میگوید و بیان میکند که هر سخن تلخی که به او گفته شود، به دلیل عشقش، شیرین و قابل تحمل میشود.
رده سنی:
15+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه احساسی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل میشود.
رباعی شمارهٔ ۳۷
هر وقت که بر من آن پسر میگذرد
دانی که ز شوقم چه به سر میگذرد؟
گو هر سخن تلخ که خواهی فرمای
آخر به دهان چون شکر میگذرد
دانی که ز شوقم چه به سر میگذرد؟
گو هر سخن تلخ که خواهی فرمای
آخر به دهان چون شکر میگذرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.