۲۰۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵۹

یار ما مونس بد و نیک است
ما چه دوریم و او چه نزدیک است

دل من از خیال طره ی او
همچو پای چراغ، تاریک است

در سر کوی او یقینم شد
که فلک نیز از مفالیک است

کشت قسمت مرا که بر دهقان
آب باریک، رنج باریک است

الفت دل به چشم مست بتان
آشنایی ترک و تاجیک است

کمرش را سلیم تنگ مگیر
باخبر باش، رشته باریک است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.