در گدایی همت ما پادشاهی می کند
هرچه می خواهد به توفیق الهی می کند

پابرهنه می دوم بر روی نیش دوستان
آب کی اندیشه ای از خار ماهی می کند

آسمان از بس به زیر منتم خواهد، به من
می شمارد سرمه، گر چشمم سیاهی می کند

همچو من دیوانه ای در کوچه ی زنجیر نیست
از محبت سیل با من خانه خواهی می کند

عافیت خواهی سلیم از فقر روگردان مباش
مرد درویش از قناعت پادشاهی می کند