هوش مصنوعی: شاعر از این که مدام مورد قضاوت و انگشت‌نما شدن توسط دیگران قرار می‌گیرد، شکایت می‌کند و از دانشمند می‌خواهد که به او پند بی‌فایده ندهد، زیرا او مجبور است به دنبال سرنوشت خود برود.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعری ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

رباعی شمارهٔ ۵۸

گویند مرو در پی آن سرو بلند
انگشت نمای خلق بودن تا چند؟

بی‌فایده پندم مده ای دانشمند
من چون نروم که می‌برندم به کمند؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.