چه غم دارد مرا از خویش اگر محروم می سازد
که شمع بزم ما پروانه را از موم می سازد

صباحت چیست چون پای ملاحت در میان آید
ندیده هند را قیصر، ازان با روم می سازد

چه حاصل دارد از دست فلک آه و فغان کردن
که ظالم را همیشه ناله ی مظلوم می سازد

به آن جغدی که در معموری او را خلق نگذارند
نشان ده خانه ی ما را، که ما را شوم می سازد

سلیم از خاک یونان محبت شد خمیر من
ز من پیر خرد مجهول ها معلوم می سازد

«سلیم تهرانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir