از چشم من خیال تو بیرون نمی رود
لیلی ز پیش دیده ی مجنون نمی رود

از بس دلم به تیر تو الفت گرفته است
از خانه ی کمان تو بیرون نمی رود

در دل هزار درد و لب از ناله بسته ایم
از زخم ما چو لاله و گل خون نمی رود

هرکس که جامی از می حکمت کشیده است
از پای خم به پیش فلاطون نمی رود

خوش جلوه ای به باغ سخن می کند سلیم
سرو روان چو کلک تو موزون نمی رود