هوش مصنوعی: شاعر در این متن از شب بی‌خوابی و انتظار برای طلوع صبح سخن می‌گوید. او به کوه نگاه می‌کند و منتظر است تا صبح از دل سنگ‌ها بیرون آید. این شعر حس انتظار و تنهایی را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و انتزاعی مانند انتظار، تنهایی و ارتباط با طبیعت است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.

رباعی شمارهٔ ۷۶

امشب نه بیاض روز برمی‌آید
نه نالهٔ مرغان سحر می‌آید

بیدار همه شب و نظر بر سر کوه
تا صبح کی از سنگ به در می‌آید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.