هوش مصنوعی: این شعر از عشق، رنجش‌ها و بیگانگی سخن می‌گوید. شاعر از غمزه‌های معشوق به عنوان تیغی الماس‌گونه یاد می‌کند و از کینه‌توزی و بی‌وفایی اطرافیان شکایت دارد. همچنین، به تأثیر چشم‌های سیاه معشوق اشاره می‌کند که مانند جنگجویان هندی و جادوگران توصیف شده‌اند. در نهایت، شاعر از بی‌اعتنایی دیگران به عشق خود و بدنامی‌ای که به دوش می‌کشد، گله می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به درک ادبی نسبتاً بالایی دارد.

شمارهٔ ۸۲۹

ای در ایام تو تیغ غمزه را الماس نام
در میان کینه جویانت خدانشناس نام

شیوه ی بیگانگی از بس به عهدت عام شد
دور نبود گر نداند خضر را الیاس نام

چشم و مژگان سیاهت هندوان جنگجو
کرده ایشان را جهان خودرای [و] جادو داس نام

ظرف هرکس برنتابد ساغر عشق ترا
این قدح دارد ز ما دریاکشان چون طاس نام

هرکه را دیدیم، دارد احتراز از ما سلیم
تا به بدنامی برآوردیم چون افلاس نام
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.