هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج‌های زندگی و ناملایمات آن سخن می‌گوید. او از جنگ‌های پنهان، ناامیدی‌ها و تلاش‌های بی‌ثمر می‌گوید و اشاره می‌کند که گاهی خارها را به جای گل می‌بینیم و در رویاهای خود غرق می‌شویم. همچنین، شاعر به بی‌ثباتی زندگی و نبود آرامش در جهان اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و رنج‌های زندگی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۸۳۸
از دو جانب سرگرانی را تحمل می کنیم
ما و او با یکدگر جنگ تغافل می کنیم
بس که از گلچینی این باغ دارد خارها
پنجه ی خود را خیال بال بلبل می کنیم
چشم ما را سرمه از حسن سیاهان داده اند
عشقبازی در چمن با ساق سنبل می کنیم
هرکه را ره داد، بر ره می سپارد باغبان
خار در پا می رود تا دست بر گل می کنیم
نیست زیرطاق گردون، جای آسایش سلیم
آه ازین خوابی که ما در سایه ی پل می کنیم
ما و او با یکدگر جنگ تغافل می کنیم
بس که از گلچینی این باغ دارد خارها
پنجه ی خود را خیال بال بلبل می کنیم
چشم ما را سرمه از حسن سیاهان داده اند
عشقبازی در چمن با ساق سنبل می کنیم
هرکه را ره داد، بر ره می سپارد باغبان
خار در پا می رود تا دست بر گل می کنیم
نیست زیرطاق گردون، جای آسایش سلیم
آه ازین خوابی که ما در سایه ی پل می کنیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
