هوش مصنوعی: این شعر از گرمای عشق و دردهای ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر از آفتاب گرم، آتش، و گلاب گرم به عنوان نمادهایی برای توصیف احساساتش استفاده می‌کند. او عشق را همزمان هم آرامش‌بخش و هم سوزاننده می‌داند و از تأثیرات متضاد آن بر زندگی خود می‌نویسد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از تصاویر شعری مانند «آتش» و «درد سینه» ممکن است نیاز به درک بالاتری از احساسات و تجربیات زندگی داشته باشند.

شمارهٔ ۸۳۹

ای شبنم وجود مرا آفتاب گرم
چشمت گرسنه است و دل من کباب گرم

هرچه زیان ماست، به ما سود می دهد
آتش برای داغ دل ماست آب گرم

در گلشن همیشه بهار ملایمت
اصلاح نخل موم کند، آفتاب گرم

دارم هزار آبله بر تن ز جوش اشک
آتش گرفت پیرهن زین گلاب گرم

دامان عشق، بستر آسایش من است
همچون سپند سوخت مرا جامه خواب گرم

با شعله چاره ی دل مجروح کن سلیم
بر درد سینه فایده دارد شراب گرم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.