هوش مصنوعی:
این متن به ستایش زندگی بی‌قید و بند و لذت‌جویانه می‌پردازد، با تأکید بر نوشیدن شراب و بی‌اعتنایی به نگرانی‌های مادی مانند نان. شاعر فقر و قناعت را می‌ستاید و از مستی و شوریدگی به عنوان راهی برای رهایی از غم دنیا یاد می‌کند. همچنین، به رویارویی با دشمنان و پذیرش خطرات زندگی اشاره دارد.
رده سنی:
18+
این متن شامل مضامینی مانند نوشیدن شراب و بی‌اعتنایی به هنجارهای اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، مفاهیم عرفانی و فلسفی آن نیاز به درک بالاتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۸۶۲
عجب مدار ز زاهد شراب ما خوردن
که نیست ننگ گدا، روزی گدا خوردن
چو هست باده، غم نان مخور که مستان را
چو گل زیان نهد آب ناشتا خوردن
چنان قناعت فقر است سازگار مرا
که چون حباب شوم فربه از هوا خوردن!
به راه شوق مرا نیست توشه ای همراه
بود چو شعله مدارم به خار پا خوردن
صلای باده ی عیشم زمانه داد سلیم
روم به خانه ی دشمن به خونبها خوردن
که نیست ننگ گدا، روزی گدا خوردن
چو هست باده، غم نان مخور که مستان را
چو گل زیان نهد آب ناشتا خوردن
چنان قناعت فقر است سازگار مرا
که چون حباب شوم فربه از هوا خوردن!
به راه شوق مرا نیست توشه ای همراه
بود چو شعله مدارم به خار پا خوردن
صلای باده ی عیشم زمانه داد سلیم
روم به خانه ی دشمن به خونبها خوردن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
