هوش مصنوعی:
متن بیانگر لحظهای عاشقانه و صمیمی بین دو نفر است که در خلوت و دور از شهر، تنها با هم هستند و از این تنهایی لذت میبرند.
رده سنی:
همه سنین
متن حاوی هیچ محتوای نامناسب یا پیچیدهای نیست و میتواند برای تمام سنین قابل درک و لذتبخش باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۴
یک روز به اتفاق صحرا من و تو
از شهر برون شویم تنها من و تو
دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم؟
آنوقت که کس نباشد الا من و تو
از شهر برون شویم تنها من و تو
دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم؟
آنوقت که کس نباشد الا من و تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.