هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، با استفاده از تصاویر شاعرانه و استعاره‌های زیبا، به توصیف عشق و زیبایی معشوق و احساسات شاعر می‌پردازد. شاعر از خیال، جمال، و حالات عاشقانه سخن می‌گوید و از مفاهیمی مانند خجالت، حیرت، و شکست نیز استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.

شمارهٔ ۵۵

رنگین کنی زخون جگر گر خیال را
شاید که دلنشین شود اهل کمال را

در پیش قامت تو چو بید موله است
سر بر زمین ز بار خجالت نهال را

مایل به ابروی تو دم حیرتم که هست
حاجت به همنشین ادافهم لال را

ترسم به شیشه خانهٔ رنگت فتد شکست
با ماهتاب چهره مکن آن جمال را

تا در خیال نرگس پرخواب او شدم
بستم به چشم و دل، ره خواب و خیال را

از فیض عجز در چمن عرش طایریم
اینجا شکست شاهپری کرده بال را

سروت به گلشنی که خرامان شود به ناز
خجلت، چو نخل موم، گدازد نهال را

جویا به روی خفتهٔ غفلت زند گلاب
با چشم کم مبین عرق انفعال را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.