چوب قفس نخست زخس می کنیم ما
پس مرغ شعله را بقفس می کنیم ما

صحرای دلگشای دل ماست خامشی
کسب هوا ز حبس نفس می کنیم ما

در سینه سر عشق زخامی نهفته ایم
پنهان رموز شعله به خس می کنیم ما

جویا حیات ما به دم مرتضی علیست
روشن چراغ خود به نفس می کنیم ما