هوش مصنوعی:
این متن عاشقانه از تشبیه‌های زیبا برای توصیف رابطه‌ی عاشقانه استفاده می‌کند. چشم معشوق آشیانه‌ی دل شاعر است، زلف‌های او خانه‌ی دل اوست و اشک‌هایش حلقه‌ای سربسته برای رازهای دل. عشق به عنوان معمار خانه‌ی دل توصیف شده و گل‌ها نماد آشیانه‌ی دل هستند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه‌ی عمیق و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رازداری و اشک نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارند.
شمارهٔ ۱۰۵
چشم او آشیانهٔ دل ما
حلقهٔ زلف خانهٔ دل ما
اشک ما حلقه ایست سربسته
رازدار فسانهٔ دل ما
عشق آتش مزاج گل رویان
گشته معمار خانهٔ دل ما
نیست جویا غریب این گلشن
گل بود آشیانهٔ دل ما
حلقهٔ زلف خانهٔ دل ما
اشک ما حلقه ایست سربسته
رازدار فسانهٔ دل ما
عشق آتش مزاج گل رویان
گشته معمار خانهٔ دل ما
نیست جویا غریب این گلشن
گل بود آشیانهٔ دل ما
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
