۱۶۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۹

افتاد عکس عارضت ای مه جبین در آب
شد موسم بهار گل آتشین در آب

شمشیر موج تیغ سیه تاب می شود
شوید سیاه بخت غمت گر جبین در آب

با اشک ریزد از مژهٔ صافست گر دلت
آری همیشه درد بود ته نشین در آب

مینای چرخ تا شده لبریز اشک ما
مانند درد اده نهان شد زمین در آب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.