هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و از رنج‌ها و زخم‌های عشق نیز یاد می‌کند. در این شعر، از تشبیهات و استعاره‌های زیبا مانند شمع زرین، سبزه خط، خنجر، و کشتی دل استفاده شده است. شاعر همچنین به مفاهیمی مانند صبر، عشق الهی، و فداکاری اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تشبیهات و استعاره‌ها مانند 'خنجر' و 'زخم تیغ' ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد. درک کامل این شعر نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۲۲۴

دشمن جان و تنش تاج زر است
هر که همچون شمع زرین افسر است

سبزهٔ خط را دهد نشو و نما
داد از حسنت که دشمن پرور است

با خیال آن سر مژگان مرا
تکیه گاه دیده نوک خنجر است

کی شناسد کس شهید ناز را
زخم تیغت را نشان دیگر است

پلک و مژگانم به راه شوق او
طائر نظاره را بال و پر است

کشتی دل را چو طوفانی شود
ذره ای صبری به از صد لنگر است

هم سری با تاجدارانش رواست
هر که جویا خاک پای قنبر است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.