بگذشت نوجوانی و جسم نزار ماند
گردی درین ره از پی آن شهسوار ماند

رو داد وصل یار و همان دل فسرده ایم
این غنچه ناشگفته درین نوبهار ماند

افسوس از دلی که ز بیدردی آرمید
آسوده خاطری که زغم بیقرار ماند

هرگز نشد شکفته دل داغدار ما
این لاله غنچه در چمن روزگار ماند

جویا شباب رفت و به دل حسرتم گذشت
گل رخت بست ازین چمن و خارخار ماند