هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی مانند غنچه، گل، و باغ، احساسات عمیق خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او از زیبایی‌های طبیعت برای توصیف محبوب خود استفاده می‌کند و عشق و اشتیاق خود را به نمایش می‌گذارد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق تر زیبایی‌های شعر نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۶۴۶
غنچه مانند این دهن باشد
چون دهان تو بی سخن باشد
پی بوحدت بریم از کثرت
خلوت ما در انجمن باشد
گل داغ تو بر زمین دلم
باغ باغ و چمن چمن باشد
سیر و دورم ز بس سبکروحی
بوی گل وار در وطن باشد
غنچه با ترزبانی سرشار
پیش نطق تو بی دهن باشد
قدر شکر شکست زو جویا
لب لعلش شکرشکن باشد
چون دهان تو بی سخن باشد
پی بوحدت بریم از کثرت
خلوت ما در انجمن باشد
گل داغ تو بر زمین دلم
باغ باغ و چمن چمن باشد
سیر و دورم ز بس سبکروحی
بوی گل وار در وطن باشد
غنچه با ترزبانی سرشار
پیش نطق تو بی دهن باشد
قدر شکر شکست زو جویا
لب لعلش شکرشکن باشد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
