هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی‌های ظاهری و پوشش در طبیعت و انسان‌ها می‌پردازد و تفاوت‌های فرهنگی در پوشش را مقایسه می‌کند. شاعر از عریان بودن برخی عناصر طبیعت مانند سرو و ماه انتقاد می‌کند و در مقابل، پوشش زیبای برخی دیگر مانند گل‌ها را ستایش می‌نماید. همچنین، به تفاوت‌های فرهنگی در پوشش بین هند و ایران اشاره دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و فرهنگی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم اجتماعی و ادبی دارد. همچنین، برخی اشارات انتقادی و مقایسه‌ای ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۷۳۹
غنچه از دلبستگی گردیده پنهان در لباس
مفت آزادی که چون سرو است عریان در لباس
تا به کی خواهی کشیدن چادر عصمت به روی
صبح را تا کی بود خورشید تابان در لباس
زیب ارباب گهر عریان تنی باشد چو مهر
ماه از بی جوهری گردیده پنهان در لباس
از دو دامن پوش خوبان، رشک گلزار است هند
همچو گل نازک نهالانند عریان در لباس
ظاهرآرایی است کار اینجا، نه معنی پروری
خوبی هند است جویا بیش از ایران در لباس
مفت آزادی که چون سرو است عریان در لباس
تا به کی خواهی کشیدن چادر عصمت به روی
صبح را تا کی بود خورشید تابان در لباس
زیب ارباب گهر عریان تنی باشد چو مهر
ماه از بی جوهری گردیده پنهان در لباس
از دو دامن پوش خوبان، رشک گلزار است هند
همچو گل نازک نهالانند عریان در لباس
ظاهرآرایی است کار اینجا، نه معنی پروری
خوبی هند است جویا بیش از ایران در لباس
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
