هوش مصنوعی: در این متن، شاعر داستانی را روایت می‌کند که در آن جوانی گوسفندی را با ریسمان می‌برد. شاعر به او تذکر می‌دهد که این ریسمان باعث آزار گوسفند است. جوان ریسمان را باز می‌کند و گوسفند آزادانه به حرکت ادامه می‌دهد. سپس گوسفند پس از خوردن غذا به نزد شاعر بازمی‌گردد و شاعر به جوان می‌گوید که احسان و مهربانی بهتر از زور و اجبار است. در پایان، شاعر به اهمیت نوازش و مهربانی با دیگران اشاره می‌کند.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم اخلاقی و پیام‌های عمیق است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر و استعاره‌ها ممکن است برای کودکان زیر 12 سال کمی پیچیده باشد.

حکایت در معنی صید کردن دلها به احسان

به ره در یکی پیشم آمد جوان
بتگ در پیش گوسفندی دوان

بدو گفتم این ریسمان است و بند
که می‌آرد اندر پیت گوسفند

سبک طوق و زنجیر از او باز کرد
چپ و راست پوییدن آغاز کرد

هنوز از پیش تازیان می‌دوید
که جو خورده بود از کف مرد وخوید

چو باز آمد از عیش و بازی بجای
مرا دید و گفت ای خداوند رای

نه این ریسمان می‌برد با منش
که احسان کمندی است در گردنش

به لطفی که دیده‌ست پیل دمان
نیارد همی حمله بر پیلبان

بدان را نوازش کن ای نیکمرد
که سگ پاس دارد چو نان تو خورد

بر آن مرد کندست دندان یوز
که مالد زبان بر پنیرش دو روز
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گفتار اندر ثمره جوانمردی
گوهر بعدی:حکایت درویش با روباه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.