هوش مصنوعی:
این شعر از عشق و اندوه عمیق شاعر حکایت دارد که در آن، اندیشه‌های او ریشه در درد و رنج دارد. شاعر از عشق به معشوق سخن می‌گوید که تنها خیال اوست و هیچ راه دیگری در ذهنش نیست. همچنین، او از مردم‌آزاری بیزار است و تنها به عشق و خیال معشوق می‌اندیشد. تصاویر شعری مانند «خون جگر»، «شکستن شیشهٔ اندیشه»، و «تیشهٔ اندیشه» نشان‌دهندهٔ غم و اشتیاق شدید است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «خون جگر» و «شکستن شیشهٔ اندیشه» برای بیان احساسات، درک این شعر را برای خوانندگان جوان‌تر دشوار می‌کند. همچنین، مضامین عاطفی سنگین و بیان درد عشق ممکن است برای نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد.
شمارهٔ ۹۱۱
سبز در خون جگر شد ریشهٔ اندیشه ام
ناخن شیر است برگ بیشهٔ اندیشه ام
می کند تا دامن گردون ترشح خون دل
بشکند از سنگ غم چون شیشهٔ اندیشه ام
در تصور درنیاید مردم آزاری مرا
خاطر آزردن نباشد پیشهٔ اندیشه ام
جز خیال او ندارد در خیالم هیچ راه
غیر او نگذشته در اندیشهٔ اندیشه ام
یا بتی هر روز، شاهد بازم از فیض خیال
می کند شیرین تراشی تیشهٔ اندیشه ام
مقطعم را می رسد جویا به مطلع همسری
نشئهٔ صاف است با ته شیشهٔ اندیشه ام
ناخن شیر است برگ بیشهٔ اندیشه ام
می کند تا دامن گردون ترشح خون دل
بشکند از سنگ غم چون شیشهٔ اندیشه ام
در تصور درنیاید مردم آزاری مرا
خاطر آزردن نباشد پیشهٔ اندیشه ام
جز خیال او ندارد در خیالم هیچ راه
غیر او نگذشته در اندیشهٔ اندیشه ام
یا بتی هر روز، شاهد بازم از فیض خیال
می کند شیرین تراشی تیشهٔ اندیشه ام
مقطعم را می رسد جویا به مطلع همسری
نشئهٔ صاف است با ته شیشهٔ اندیشه ام
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
