هوش مصنوعی:
متن بالا یک دعوت مکرر و صمیمانه به نشستن و توقف عجله است. شاعر با لحنی دوستانه و گاهی شکایت‌آمیز از شخصی می‌خواهد که کنار او بنشیند و از همراهی او لذت ببرد. این دعوت در قالبهای مختلفی مانند اشاره به انتظار طولانی، شب و زمان نامناسب برای رفتن، و حتی اشاره به خشکی در عبادت بیان شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'زاهد' و 'رکوع' ممکن است نیاز به دانش قبلی یا بلوغ فکری برای درک داشته باشند.
شمارهٔ ۹۲۸
چه می شود؟ نفسی در کنار ما بنشین!
به این شتاب کجا می روی؟ بیا بنشین!
خدات خیر دهد، آخر این چه انصاف است؟
به رغم غیر دمی هم به بزم ما بنشین!
تمام روز دو چشمم در انتظار تو بود
بیا خوش آمدی ای دوست مرحبا بنشین!
بخانه می روی این وقت شب، چه واقع شد؟
چرا سمج شده ای بندهٔ خدا بنشین!
چه در رکوع چنین خشک مانده ای زاهد؟
به طور مردم عالم بایست یا بنشین!
به این شتاب کجا می روی؟ بیا بنشین!
خدات خیر دهد، آخر این چه انصاف است؟
به رغم غیر دمی هم به بزم ما بنشین!
تمام روز دو چشمم در انتظار تو بود
بیا خوش آمدی ای دوست مرحبا بنشین!
بخانه می روی این وقت شب، چه واقع شد؟
چرا سمج شده ای بندهٔ خدا بنشین!
چه در رکوع چنین خشک مانده ای زاهد؟
به طور مردم عالم بایست یا بنشین!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
