۱۸۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۳۴

در دیار همتم فرش است گوهر بر زمین
افکند یاقوت را دستم چو اخگر بر زمین

در هوای عل میگونش شراب رنگ گل
ترسم از موج تپش ریزد ز ساغر بر زمین

می رسد افتادگان را فیض عالی همتان
پرتو افکن گشته دایم مهر انور بر زمین

تا قیامت برنخیزد همچو نقش پا ز جای
چون به روز عجز ما افتد ستمگر بر زمین

می رسد در یک نفس جویا! به معراج قبول
هر که بگذارد براه بندگی سر بر زمین
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.