هوش مصنوعی: این متن شعری است که درد دوری از معشوق و رنج‌های عاشقانه را بیان می‌کند. شاعر از گره‌های عاطفی در گلو، دل‌های بی‌تاب، و دردهای ناشی از فراق سخن می‌گوید و از تشبیه‌های زیبایی مانند انار خوناب‌گون و قطره‌های شرمنده استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم‌انگیز و عاشقانه‌ی آن برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۰۰۰

در گلویم بی تو هر دم آب می گردد گره
آرزوها در دل بیتاب می گردد گره

گر خیال چین ابرویش کنم در سینه ام
چون انار ز درد دل خوناب می گردد گره

باده را نازم که از فیض طلوع نشئه اش
بر جبین او در نایاب می گردد گره

رتبهٔ بالانشینی های ابرویش نداشت
قطره سان زان روی از شرم آب می گردد گره

گر به کام غم پرستان افتد از طوفان درد
چون دل عاشق زغم بیتاب می گردد گره

بی تکلف سینه اش جویا چو درج گوهر است
در گلوی هر که بی او آب می گردد گره
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.